Η ζωή είναι παντού..και εδώ και
εκεί. Με τις μνήμες της να εκπυρσοκροτούν. Αλλά εμείς συχνά ζούμε σε μια ζωή
ασφαλή με ανασφαλείς τρόπους. Και κάπως έτσι μας έρχονται κακά πράγματα στη ζωή
μας, κακές συγκυρίες…,αλλά δεν έρχονται πάντα για κακό...έρχονται ως υπενθύμιση
για τις επιλογές που κάναμε, για συναισθήματα που αιχμαλωτίσαμε, για αγγίγματα
που ήμασταν τσιγκούνηδες, για αλήθειες που φοβόμασταν να αντιμετωπίσουμε και να
υπερασπιστούμε....Άρα η τωρινή μας "αλήθεια" μήπως είναι να είναι ένα
ψέμα που δεν μπορούμε να ξεχάσουμε?
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Η αισιοδοξία μιας αλήθειας...
Οι λάτρεις των βιβλίων μιας δυστοπικής πραγματικότητας, μπορούν πλέον δυστυχώς αντί να αναγνώσουν αυτά τα βιβλία, μπορούν να «διαβάζουν» μ...

-
Κι όμως στις ζωές μας, πολλές φορές τα μικρά που μας «τυχαίνουν» έχουν το μεγαλύτερο βάθος από τα μεγάλα που προσδοκούμε. Κι όμως όταν α...
-
Απόψε Χριστέ μου, έχω ανάγκη να ξαποστάσω στου σύμπαντος τα πεζούλια. Απόψε Χριστέ μου, μάθε μου, πώς είναι να χαρίζεσαι; Γιατί η μνήμη ...
-
Μια φορά και κανέναν καιρό, δηλαδή στις μέρες μας, ζούσε ένα αλογάκι, όμορφο, αδάμαστο, ανένταχτο σε χαλινάρια και σαμάρια. Έτρεχε στους λόγ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου