Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2020

Η ζωή είναι παντού..και εδώ και εκεί...


  Η ζωή είναι παντού..και εδώ και εκεί. Με τις μνήμες της να εκπυρσοκροτούν. Αλλά εμείς συχνά ζούμε σε μια ζωή ασφαλή με ανασφαλείς τρόπους. Και κάπως έτσι μας έρχονται κακά πράγματα στη ζωή μας, κακές συγκυρίες…,αλλά δεν έρχονται πάντα για κακό...έρχονται ως υπενθύμιση για τις επιλογές που κάναμε, για συναισθήματα που αιχμαλωτίσαμε, για αγγίγματα που ήμασταν τσιγκούνηδες, για αλήθειες που φοβόμασταν να αντιμετωπίσουμε και να υπερασπιστούμε....Άρα η τωρινή μας "αλήθεια" μήπως είναι να είναι ένα ψέμα που δεν μπορούμε να ξεχάσουμε?

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Από το φως και τις πληγές μας εκπορευόμαστε...

  Απόψε Χριστέ μου, έχω ανάγκη να ξαποστάσω στου σύμπαντος τα πεζούλια. Απόψε Χριστέ μου, μάθε μου, πώς είναι να χαρίζεσαι; Γιατί η μνήμη ...