Στη μεταξύ μας συνεύρεση θα
βρούμε λύσεις στα προβλήματα μας που εκλαμβάνονται ως άλυτα μόνον από ανίκανους
να αγαπήσουν την αναγνώριση του εαυτού τους στους άλλους. Το αίμα είναι πάντα
κόκκινο και ο θάνατος σκότος. Μην αφήνουμε τους άλλους να αποφασίζουν για εμάς
πριν από εμάς και συνήθως ερήμην μας. Η ζωή και η ανθρωπιά είναι στοιχήματα
συνέχειας και συνέπειας σε καθημερινή βάση. Κερδίζονται με αγώνες. Όχι με
ψευδαισθήσεις και βόλεμα. Θα είσαι ή νεκρός ή ζωντανός, ήρωας ή προδότης της
ζωής σου. Δεν ξέρεις τι δύναμη κρύβεις. Με την πάροδο του χρόνου συνειδητοποιώ
τα όρια της δραστηριότητας στην οποία αφιερώνω τη ζωή μου. Μια δραστηριότητα
που δε γράφεται , βιώνεται μόνο και προσπαθεί αβοήθητη να αντιμετωπίσει τη σιωπή
που δεν γράφεται. Παλεύω να ξετρυπώσω την ικανότητά μου να μαζέψω όλη αυτή την
απόγνωση και να την κάνω γνώση. Ο πραγματικός μου χρόνος δεν συμπίπτει με αυτόν
του ρολογιού μου. Ότι πεις , ότι σκεφτείς, αυτό είσαι.....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Από το φως και τις πληγές μας εκπορευόμαστε...
Απόψε Χριστέ μου, έχω ανάγκη να ξαποστάσω στου σύμπαντος τα πεζούλια. Απόψε Χριστέ μου, μάθε μου, πώς είναι να χαρίζεσαι; Γιατί η μνήμη ...
-
Οδός Απολογισμού. Νούμερο 64. Όσα τα χρόνια μου. Σιγά-σιγά τα πόδια μου δεν με βαστάνε. Εδώ θα γείρω, εδώ θα κάτσω. Εδώ σε αυτήν ...
-
«Γειά σας! Πώς ονομάζομαι; Έχω πολλά ονόματα. Το δικό μου είναι ¨Πορτοκαλί Πεταλούδα¨. Εσείς μπορείτε να με φωνάζετε και Λου-κά. Μου είπαν...
-
Μια φορά και κανέναν καιρό, μέσα σε μια πολύβουη κοινωνία, μέσα σε έναν κονιορτό ενήλικων εγωιστικών προθέσεων, ζούσαν επτά παιδικές νότες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου