Η αλήθεια είναι όπως ένα σύννεφο.
Μπορείς να το περιγράψεις ακριβώς όπως είναι? Μπορεί να παραμείνει ίδιο στο
πέρασμα του χρόνου? Το ταξίδι του που θα οδηγήσει? Στην αποκάλυψη του ήλιου ή
στην αγκαλιά μιας βροχής? Το σύννεφο αλλάζει και αλλάζει και ο τρόπος που
αντιλαμβανόμαστε την αλήθεια...η οποία φαίνεται
, αλλά δεν πιάνεται....όπως ένα σύννεφο....
Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2020
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Από το φως και τις πληγές μας εκπορευόμαστε...
Απόψε Χριστέ μου, έχω ανάγκη να ξαποστάσω στου σύμπαντος τα πεζούλια. Απόψε Χριστέ μου, μάθε μου, πώς είναι να χαρίζεσαι; Γιατί η μνήμη ...
-
Οδός Απολογισμού. Νούμερο 64. Όσα τα χρόνια μου. Σιγά-σιγά τα πόδια μου δεν με βαστάνε. Εδώ θα γείρω, εδώ θα κάτσω. Εδώ σε αυτήν ...
-
«Γειά σας! Πώς ονομάζομαι; Έχω πολλά ονόματα. Το δικό μου είναι ¨Πορτοκαλί Πεταλούδα¨. Εσείς μπορείτε να με φωνάζετε και Λου-κά. Μου είπαν...
-
Μια φορά και κανέναν καιρό, μέσα σε μια πολύβουη κοινωνία, μέσα σε έναν κονιορτό ενήλικων εγωιστικών προθέσεων, ζούσαν επτά παιδικές νότες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου