Γύρω μου βλέπω καθημερινά πρόσωπα
που έχουν αδειάσει από αισθήματα και επιθυμίες. Τις θέσεις τους παίρνουν
κατακρατημένες αγανακτήσεις, επαναλαμβανόμενα παράπονα, νεκροί φόβοι.Και εσύ
αντί να γεμίζεις με έναν θυμό λυτρωτικό , καθαρό και δίκαιο , γεμίζεις με
ανύπαρκτους κινδύνους που σου επιβάλλουν. Ποιός
μας είπε πως δεν έχουμε δικαίωμα να αφεθούμε σε μια κραυγή σπαραχτική
και ενίοτε λυτρωτική και η υγιής μας οργή
να μπορέσει να βρει καινούργιες αξιολογήσεις? Προσπάθησε να διατηρήσεις
την ¨παιδική σου ζητιανιά¨ και να μαθαίνεις εκείνο που αγαπάς, γιατί η γνώση
είναι και καρδιακή. Μην αγωνίζεσαι να εξαργυρώσεις μια ψεύτρα θυσία , να
κουβαλήσεις μηνύματα τύψεων και να εκμαιεύσεις
συμπάθειες για να περάσεις καλύτερα. Προσπάθησε να καταλάβεις την έννοια
του χρόνου στην καθολικότητά του από το να τον
χωρίζεις σε ολάκερες στιγμές, σε σημαντικά δευτερόλεπτα, σε ατελείωτες
ώρες , σε βασανιστικές και ανήμπορες μέρες, σε βαρετούς μήνες. Η μοίρα του
χρόνου είναι να κυλά και να περνά...και εσύ, το κάθε εσύ, είσαι μέρος της
σάρκας του...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αν το «ξαφνικά» είχε διάρκεια, ποια θα ήταν αυτή;
Μέρες επιβεβλημένες με χαρά, με γιορτινή διάθεση, με αμνήμονες καιρούς. Μέρες που τελειώνουν στον Χρόνο σου…2025. Ο κόσμος αλλάζει, χωρίς ...
-
Οδός Απολογισμού. Νούμερο 64. Όσα τα χρόνια μου. Σιγά-σιγά τα πόδια μου δεν με βαστάνε. Εδώ θα γείρω, εδώ θα κάτσω. Εδώ σε αυτήν ...
-
Και έρχονται κάτι θύμησες όταν κοντοφτάνεις στο αγαπημένο σου Φανάρι Καρδίτσας, θύμησες παιδικές, ξέγνοιαστες, γλυκές σαν πετιμέζι...ή μάλλ...
-
Σαν πολυκαιρισμένη εφημερίδα από τα άλλοτε του χρόνου μας...ο ίδιος εαυτός, ο ίδιος άνθρωπος, κρατά το ίδιο μπαλόνι με τις ίδιες αναζητή...

Μα δε βλέπετετα αόρατα δεσμά.. Οι φωτογραφίες αν προσέξετε τα δείχνουν κατά τύχη (αν και το τυχαίο είναι σπάνιο)..
ΑπάντησηΔιαγραφήοντως το τυχαίο είναι σπάνιο, το θέμα είναι όπως σωστά γράψατε να τα "βλέπουμε αυτά τα δεσμά"...
Διαγραφή