Πέμπτη 28 Μαΐου 2020

Γίνε αλήθεια που δεν φοβάται τις λέξεις...

Χάνεις το τέλος, ξεχνάς την αρχή
στης ηδονής την αρπαχτή,
στου λάθους την πολυτέλεια,
στου εαυτού σου την αφέλεια,
δεν έχεις φιλί για να μετρήσεις
την πορεία σου να αρχίσεις.


Έλα σε λαθραία παιδικά παιχνίδια
εκεί που όνειρο και ζωή είναι ίδια.


Γίνε αίνιγμα και άνοιγμα
στης ζωής το πλάνεμα,
όχι εικόνα σε χίλια ψέματα
σε ζητιάνου κέρματα,
μα άλμα χωρίς δίχτυ
ρολόι χωρίς δείκτη.


Ποτέ μην φοβηθείς να νιώσεις
και σαν παγωτό να λιώσεις
στης καρδιάς το ανεμολόγιο
στου θάρρους σου το απόγειο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Από το φως και τις πληγές μας εκπορευόμαστε...

  Απόψε Χριστέ μου, έχω ανάγκη να ξαποστάσω στου σύμπαντος τα πεζούλια. Απόψε Χριστέ μου, μάθε μου, πώς είναι να χαρίζεσαι; Γιατί η μνήμη ...