...και να θυμάστε ο Οκτώβρης
είναι όπως τα παιδιά...δεν χωρά και δεν
θέλει κανένα "μη" να του επιβληθεί...θέλει την ελευθερία του...ζητά
να ανασαίνεις και μέσα σου και έξω σου...σε προσκαλεί να μπορείς να είσαι
ευτυχισμένος ακόμα και τόσο όσο διαρκεί μια βροχή του...σου χαμογελά να είσαι η
απάντηση σε κάτι σημαντικό στη ζωή...σου φωνάζει χωρίς "μη" να ζεις
πάντα κάθε στιγμή σου, κάθε πράξη σου γιατί συμβαίνει δυο φορές και μέσα σου
και έξω σου...ο Οκτώβρης είναι ένα παιδί που δεν χωρά κανένα "μη"
μέσα του, είναι ένα παιδί που προσπαθεί με λαχτάρα να πηδήξει έξω από τον ίσκιο
του που εμείς του δημιουργούμε και να γίνει όλο και περισσότερο οι δυνατότητες
της ψυχής του...και εάν οι αμαρτίες σου άνθρωπε που προσδοκάς να έχουν άφεση
αμαρτιών, στο παιδί σου οφείλεις πρώτα να εξομολογηθείς...ο Θεός ήδη σε έχει
συγχωρέσει...οπότε από τούδε θα προσπαθήσω να είμαι ένας διαρκής Οκτώβρης και
μέσα μου και έξω μου...να είμαι το παιδί που ξέχασα μπας και αρχίσω να διεκδικώ την ελευθερία μου χωρίς
επιβεβλημένα "μη" που τα βαπτίζουν φυσιολογικά....και να θυμάστε ο
Οκτώβρης είναι το παιδί που πάντα θα θέλαμε να ήμασταν....
Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2024
Ο Οκτώβρης που δεν χωρούσε "μη"...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ο Οκτώβρης που δεν χωρούσε "μη"...
...και να θυμάστε ο Οκτώβρης είναι όπως τα παιδιά...δεν χωρά και δεν θέλει κανένα "μη" να του επιβληθεί...θέλει την ελευθερία ...
-
Μια φορά και κανέναν καιρό, μέσα σε μια πολύβουη κοινωνία, μέσα σε έναν κονιορτό ενήλικων εγωιστικών προθέσεων, ζούσαν επτά παιδικές νότες...
-
Ζωοδόχου Πηγής και Ακαδημίας γωνία…..τα βλέμματα των περαστικών πέφτουν πάνω στην βιτρίνα , όπως τα φύλλα του φθινοπώρ...
-
Κι όμως στις ζωές μας, πολλές φορές τα μικρά που μας «τυχαίνουν» έχουν το μεγαλύτερο βάθος από τα μεγάλα που προσδοκούμε. Κι όμως όταν α...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου