Τι γίνεται όταν η σκιά από κάτι, από κάποιον ακουμπάει τη σκιά με κάτι άλλο, κάποιου άλλου και γίνεται ένα σώμα; Άνθρωπε μην φοβάσαι. Άκουσε τις έφιππες επιθυμίες της ψυχής σου. Αγκάλιασε τη σημασία των περιθωρίων στη ζωή σου. Οφείλουμε να μάθουμε να εμπιστευόμαστε ξανά τις εμπειρίες μας. Καθώς ο Χρόνος πάντα απαιτεί την ολοκλήρωση του, καθώς στη μοναξιά της σκιάς σου λες τα πάντα χωρίς να πάρεις απάντηση ποτέ, καθώς η ζωή δεν σε αφήνει χωρίς αγώνα και σου δείχνει τι μπορείς να δώσεις...να θυμάσαι πως οι σκιές είναι σαν τους πόνους, είτε σε πονάνε είτε σε αλλάζουν... αρκεί να γυριστείς στο Φως σου...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Κοίτα τουλάχιστον άνθρωπε η ζωή σου να είναι πιο "εύστοχη" από το θάνατο σου...
Να θυμάσαι πως η δυστυχία πιο εύκολη από την ευτυχία είναι, γιατί η ευτυχία προϋποθέτει αγάπη, ελευθερία και ευθύνη, αξίες δυσκολοκάταβλητ...
-
Και έρχονται κάτι θύμησες όταν κοντοφτάνεις στο αγαπημένο σου Φανάρι Καρδίτσας, θύμησες παιδικές, ξέγνοιαστες, γλυκές σαν πετιμέζι...ή μάλλ...
-
Άδεια η θέση, καθώς προσπαθείς να ράψεις τους χρόνους σου-που το ρολόγι σου δείχνει-, με στρίφωμα ανυπομονησίας σε μια βαλίτσα με το ονομα...
-
Σαν πολυκαιρισμένη εφημερίδα από τα άλλοτε του χρόνου μας...ο ίδιος εαυτός, ο ίδιος άνθρωπος, κρατά το ίδιο μπαλόνι με τις ίδιες αναζητή...

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου