Στη γλώσσα που έπαιζες με τα παιχνίδια σου πιτσιρικάς και
χτύπαγες και έκλαιγες και γέλαγες, να παίξεις και τα μεγάλα σου.Ειδάλλως ο
χρόνος μας θα περνά ως μια απλή ιστορία, με ένα πρωί και ένα βράδυ.Όχι όμως και
οι δυσκολίες της ημέρας.Προχωράμε πολύ γρήγορα....Να περιμένουμε λίγο και την
ψυχή μας?
Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2019
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Άδεια η θέση...
Άδεια η θέση, καθώς προσπαθείς να ράψεις τους χρόνους σου-που το ρολόγι σου δείχνει-, με στρίφωμα ανυπομονησίας σε μια βαλίτσα με το ονομα...

-
Υπάρχουν φορές που βολευόμαστε στις προσευχές μας λες και έτσι διώχνουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν. Υπάρχουν φορές που βολευόμαστε στι...
-
Μια φορά και κανέναν καιρό, δηλαδή στις μέρες μας, ζούσε ένα αλογάκι, όμορφο, αδάμαστο, ανένταχτο σε χαλινάρια και σαμάρια. Έτρεχε στους λόγ...
-
...και να θυμάστε ο Οκτώβρης είναι όπως τα παιδιά...δεν χωρά και δεν θέλει κανένα "μη" να του επιβληθεί...θέλει την ελευθερία ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου