Στη γλώσσα που έπαιζες με τα παιχνίδια σου πιτσιρικάς και
χτύπαγες και έκλαιγες και γέλαγες, να παίξεις και τα μεγάλα σου.Ειδάλλως ο
χρόνος μας θα περνά ως μια απλή ιστορία, με ένα πρωί και ένα βράδυ.Όχι όμως και
οι δυσκολίες της ημέρας.Προχωράμε πολύ γρήγορα....Να περιμένουμε λίγο και την
ψυχή μας?
Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2019
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Υποβρύχιο σύννεφο...
Και έρχονται κάτι θύμησες όταν κοντοφτάνεις στο αγαπημένο σου Φανάρι Καρδίτσας, θύμησες παιδικές, ξέγνοιαστες, γλυκές σαν πετιμέζι...ή μάλλ...

-
Και έρχονται κάτι θύμησες όταν κοντοφτάνεις στο αγαπημένο σου Φανάρι Καρδίτσας, θύμησες παιδικές, ξέγνοιαστες, γλυκές σαν πετιμέζι...ή μάλλ...
-
Μια φορά και κανέναν καιρό, δηλαδή στις μέρες μας, ζούσε ένα αλογάκι, όμορφο, αδάμαστο, ανένταχτο σε χαλινάρια και σαμάρια. Έτρεχε στους λόγ...
-
Υπάρχουν φορές που βολευόμαστε στις προσευχές μας λες και έτσι διώχνουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν. Υπάρχουν φορές που βολευόμαστε στι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου