Θα
ήθελα να είμαι ένα μήνυμα σε ένα άδειο μπουκάλι ρετσίνας Μαλαματίνα. Να λέει
πως η αγάπη είναι αδιαπραγμάτευτη.Να είναι η μοναδική βεβαιότητα της ύπαρξης.Θα
ήθελα να ζητήσω ένα όνειρο που θα έχει μέρες να μεγαλώνουν, διαθέσεις να
αλλάζουν, μελαγχολίες να χάνονται και ευτυχισμένες στιγμές να πληθαίνουν...Στα
όρια της αγάπης και του πόνου, ο θάνατος δεν είναι το τέλος.Κοίταξε να
κερδίσεις την ύπαρξή σου από την αγάπη και τον έρωτα....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Υποβρύχιο σύννεφο...
Και έρχονται κάτι θύμησες όταν κοντοφτάνεις στο αγαπημένο σου Φανάρι Καρδίτσας, θύμησες παιδικές, ξέγνοιαστες, γλυκές σαν πετιμέζι...ή μάλλ...

-
Υπάρχουν φορές που βολευόμαστε στις προσευχές μας λες και έτσι διώχνουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν. Υπάρχουν φορές που βολευόμαστε στι...
-
Μια φορά και κανέναν καιρό, δηλαδή στις μέρες μας, ζούσε ένα αλογάκι, όμορφο, αδάμαστο, ανένταχτο σε χαλινάρια και σαμάρια. Έτρεχε στους λόγ...
-
Κι αν στις συντριβές μετριούνται πλέον οι συνειδήσεις μας… Κι αν πνιγόμαστε στους προσδοκώμενους φόβους μας που τους βαπτίσαμε πεθυμιές…...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου