Καιρός λοιπόν να μιλήσουμε για τη ζωή.Για τους ανθρώπους που
είναι υποχρεωμένοι να είναι ονειροπόλοι.Για την άνοιξη που την φέρνουν μονάχα
τα ημερολόγια.Καιρός λοιπόν να μιλήσουμε για τη ζωή.Για πληροφορίες
ασήκωτες.Για μηχανές γρήγορες και ακριβείς.Για ανθρώπους αργούς , μα
έξυπνους.Για τον πραγματικό χρόνο του μέλλοντός σου που είναι το τώρα.Του
οποίου η εξήγηση δεν βρίσκεται στα άστρα, αλλά στα προβλήματα που μας αγγίζουν
και περιμένουν από εμάς να τα αντιμετωπίσουμε.Καιρός λοιπόν να μιλήσουμε για τη
ζωή.Για εμάς τους ανθρώπους που πληρώνουμε για αυτό που κάνουμε και ακόμα
περισσότερο για αυτό που επιτρέπουμε στους εαυτούς μας να γίνουν.Το πληρώνουμε
με τον τρόπο που έχουμε επιλέξει να ζούμε...Ξέρεις η άκρη του Θεού ή η μέση του
πουθενά είναι ένα πολύ ιδιαίτερο και συγκεκριμένο σημείο.Εκεί δεν υπάρχουν
¨αν¨.Ο καθένας μας κάνει αυτό μπορεί και θέλει..Τόσο θέλουμε , τόσο έχουμε.Έτσι
ολοκληρώνουμε.Μπορείς ποτέ να εξηγήσεις γιατί ποθείς, ερωτεύεσαι έναν
άνθρωπο?Δεν μπορείς.Μπορείς να πιστέψεις ότι ο κόσμος μας θα αλλάξει χωρίς
αγάπη? Δεν μπορείς!Μόνο η καρδιά σου μπορεί...εκεί θα ακουμπήσεις τα
ακροδάχτυλα του Θεού και θα βρεις την πυξίδα για το που είναι η μέση του
πουθενά.....Καιρός λοιπόν να μιλήσουμε για την ζωή σου...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Το "μπα" που γίνηκε "μπας"...
Υπάρχουν φορές …εκεί λίγο πριν την ανατολή μου, πριν την αυγή του χρόνου μου, εκεί που η νύχτα ξελογιάζεται από το φως, γιατί κάθε σκο...

-
Υπάρχουν φορές που βολευόμαστε στις προσευχές μας λες και έτσι διώχνουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν. Υπάρχουν φορές που βολευόμαστε στι...
-
Μια φορά και κανέναν καιρό, δηλαδή στις μέρες μας, ζούσε ένα αλογάκι, όμορφο, αδάμαστο, ανένταχτο σε χαλινάρια και σαμάρια. Έτρεχε στους λόγ...
-
Κι αν στις συντριβές μετριούνται πλέον οι συνειδήσεις μας… Κι αν πνιγόμαστε στους προσδοκώμενους φόβους μας που τους βαπτίσαμε πεθυμιές…...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου