Στις ζωές μας χρειάζεται ο έρωτας για να αποκαλυφθεί η ανεπάρκεια του έρωτα...

   Η σιδερένια ανάγκη μου προσπαθεί να βρει αυτόν τον τόπο στις ζωές μας, όπου δεν θα δεχόμαστε και δεν θα συμφωνούμε με τις μέσες λύσεις που στο παρελθόν είχαμε αποδεχθεί. Έναν τόπο που θα απαιτεί από όλους μας να αποσαφηνίζουμε τους διαλογισμούς μας και να ξεκαθαρίζουμε μέσα μας τι είναι αυτό που ζητάει η καρδιά μας: μια πλέρια κατάφαση, μια άρνηση πλήρη ή κάτι άλλο? Γνωρίζω περηφάνειες που καταλυτικά διαβρώθηκαν στο διάβα του χρόνου και σήμερα λειτουργούν σαν ανάμνηση συμπαθέστατη, σαν ιστορικό παρελθόν δίχως προοπτικές. Έπαψαν να είναι ζωές που εξελίσσονται με ένα δικό τους ρυθμό, εκπληκτικά ανόμοιο. Έπαψαν να δρουν μεταφυσικά στις καρδιές μας. Ζωές ψυχρές, δίχως διάρκεια για ζωή. Δεν μας παίρνει άλλο. Πρέπει να ανακατασκευάσουμε τους εαυτούς μας. Ο φαύλος κύκλος πρέπει να σπάσει, ειδάλλως ο άνθρωπος θα μπολιάζεται με σωματοποιημένες αγάπες, με υποδειγματικές ελευθερίες και ηρεμίες. Δυστυχώς ο κόσμος μας καταστρέφει την προυπόθεσή του: τον άνθρωπο. Για αυτό σου λέω...δεν έχω δικαίωμα να μην νοιάζομαι , διαφορετικά θα επιζήσω συμπτωματικά και εγώ. Θέλω καμία ανθρώπινη εμπειρία μου να μην στερείται νοήματος. Θέλω να ζήσω , να ζήσω για να καταθέσω την μαρτυρία μου. Να μην αρνηθώ πεισματικά να αναδιπλωθώ άκαρπα μέσα μου στον εαυτό μου, να κρυφτώ απαράδεκτα και αφύσικα. Στις ζωές μας χρειάζεται ο έρωτας για να αποκαλυφθεί η ανεπάρκεια του έρωτα. Χρειάζεται η γοητεία του αδύνατου για να μας προκαλέσει να το κάνουμε δυνατό. Θέλω να μπορώ να ταξιδέψω σε κοινωνίες ανώνυμες χωρίς επίσημη ιστορία, ακαταχώρητες  και να προσπαθήσω να βρω την αλήθεια ακόμα και στην δήθεν παρακμή. Να μπορώ να την ψάξω αρκεί αυτή η τελευταία να έχει απαλλαγεί από το βάρος της τυπικής τελειότητας. Να αφήσω τον φυσικό κόσμο για τον αφύσικο, όπου με τα πιο απόκοσμα χρώματα και σχήματα , να ψάξω μια συμβολική γλώσσα μήπως και ξανασυναντηθώ με την γνησιότητα στις καρδιές μας.