Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2020

..όλα τερματίζουν χωρίς να τελειώνουν και όλα αρχίζουν χωρίς να ξεκινούν...


...όλοι μας κρύβουμε έναν εξόριστο που είναι αλλεργικός στην προθεσμίες που του επιβάλουμε εμείς οι ίδιοι, όλοι μας κάποτε είχαμε ευχές για πέταμα, που τώρα αναζητούμε....συλλογίσου τη σιωπή σου λοιπόν, και εάν γκρεμίζεται ο χρόνος σου κάποιες φορές άνθισε από τα ερείπία του, άσε το όχι σου να γίνει μια στιγμή του ναι σου και ξεπέρασε την ακαταστασία των φοβισμένων λέξεων σου, γιατί τελικά όλα τερματίζουν χωρίς να τελειώνουν  και όλα αρχίζουν χωρίς να ξεκινούν...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Από το φως και τις πληγές μας εκπορευόμαστε...

  Απόψε Χριστέ μου, έχω ανάγκη να ξαποστάσω στου σύμπαντος τα πεζούλια. Απόψε Χριστέ μου, μάθε μου, πώς είναι να χαρίζεσαι; Γιατί η μνήμη ...