Δευτέρα 11 Μαΐου 2020

Η αγάπη από ένστικτο ζει...

Τόσες λέξεις , τόσα όνειρα
σαν ξέφτια μια ζωής
να ακουμπήσω δεν μπόρεσα
τα αγκωνάρια της στιγμής.


Κοίτα τις πνιγμένες σάρκες
με τις άμοιρες στιγμές
στων προσώπων τις μάσκες
στων ερώτων τις πληγές.


Κι η αγάπη από ένστικτο ζει
με το αίμα σου επιζεί
στο άλλο και στο έτσι
αιρετικών ονείρων σκέψη.


Η ζωή δεν είναι αλφαβήτα
με σειρά και μεγέθη
άσε το χρόνο σου και ζήτα
τους φόβους σου να αλέθει.


Με λίγες στιγμές, χωρίς σκέψη
γεννήσου λοιπόν
στου εαυτού σου το παρόν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Από το φως και τις πληγές μας εκπορευόμαστε...

  Απόψε Χριστέ μου, έχω ανάγκη να ξαποστάσω στου σύμπαντος τα πεζούλια. Απόψε Χριστέ μου, μάθε μου, πώς είναι να χαρίζεσαι; Γιατί η μνήμη ...