Εδώ ψυχή...

            Ψιτ, ψιτ! Σε σένα μιλώ βιαστικέ. Ξέρω, ξέρω περαστικός είσαι από εδώ θα πεις. Για ξανασκέψου το. Πριν γίνω ανακύκλωση στα σκουπίδια σου, δες πρώτα τα σκουπίδια σου για να δεις τα περιττά σου μα και τα απαραίτητα. Πολλές φορές εσείς οι άνθρωποι τα μπερδεύετε. Ψιτ ψιτ! Άκου το χαμόγελό μου, που χρόνια τώρα σου χαρίζω από μικρό παιδί… έως τώρα πια που δεν με χρειάζεσαι. Ό,τι τώρα μέσα μου κρύβω θα λεχθεί αύριο. Όσα μέσα μου χάνω τώρα, θα τα αφήσω να τα βρεις αύριο. Για μια στιγμή άσε με να γίνω κάτι που εσύ στα όνειρά σου θα νοιώσεις και πριν χαριστώ σε έναν ουρανό γεμάτο μορφές, γίνω μια αλήθεια σαν απολίθωμα που θα βρεις. Χτίσε τον κόσμο σου και να μη ζητάς. Μονάχα άσε τα λόγια μου που θα σου πω να ωριμάσουν στη μετέπειτα σιωπή σου:

-Άσε τις μισογεμισμένες προσπάθειες σου να καούν πριν τα όνειρά σου γελοιοποιηθούν.

-Μην τρέχεις όπως ένα μπαλόνι που ξεφουσκώνει. Προτιμότερο να σκάσεις σαν ερωμένη εμπειρία και ας ενοχλήσεις ώτα άλλων με το θόρυβό σου.

-Σε δικές σου αποφάσεις μην ψάχνεις τις προφάσεις.

-Μη ζεις σε ρεφραίν αστεία, σε βλεμμάτων μαστροπεία και παντρέψεις τον φόβο με ελπίδα.

-Μάθε να γελάς, μάθε να κλαις. Μάθε να κερδίζεις, μάθε να χάνεις. Αντέχεις πολλά. Θα αντέξεις και άλλα.

-Στα ίχνη του χθες, στις αναμνήσεις του αύριο, ξανασυλλάβισε τις λιτές σου ανάγκες.

-Να ανάβεις σαν σπίρτο, με μια αφοπλιστική ικανότητα και ειλικρίνεια.

-Σε έναν κόσμο που θέλει να σε φοβίζει, μην τον αφήνεις να σε ορίζει.

-Ετοίμαζε τη ψυχή σου. Κανείς δεν ξέρει την ώρα… την ώρα που έρχεται.

-Να αφήνεις τα κουρέλια σου να γίνονται γέλια σου.

-Άσε τα βήματα της ψυχής σου να σου βροντάνε το μυαλό.

-Μην αισθάνεσαι σκλάβος στο γέρμα κάθε μέρας. Μην γίνεσαι σελίδα βιβλίου που κοιμάται. Μην γίνεσαι μια βολική απόγνωση σε αυτούς που σε θέλουν αδύναμο.

-Η ζωή δεν είναι παράγραφος, ούτε ο θάνατος παρένθεση. Κάνε τις μέρες σου απλές, καθαρές, ικανές.

-Κάνε «πατρίδα» σου την παιδική σου ηλικία.

-Ηλέκτρισε τη μοναξιά σου να πολιορκείται από φως.

-Σε προσμένουν πρόσωπα, επιθυμίες, ημερομηνίες, δρόμοι, για να τα βαφτίσεις.

-Μη μεθάς από βαρετές αλήθειες και φθηνές συνήθειες.

-Άσε τη σκέψη σου να σουλατσάρει, την αγρύπνια σου να ακουμπήσει στο παράθυρο της νύχτας και γύρεψε να κερδίσεις τη διάρκεια του εαυτού σου.

-Προτιμότερο να είσαι ξεχασμένος, παρά εξαφανισμένος.

-Μην επιτρέψεις στον εαυτό σου να γίνει μια νικημένη σιγή. Κοίταξε να χαραχθείς κάπου σαν μια ενοχλητική φροντίδα.

-Να ξέρεις πως πάντα υπάρχει αυτός ο χρόνος της ζωής σου που κανένα ρολόι δεν θα τον δείξει.

-Πόσο σκασμό κατάπιες; Σήκωσε τις πεσμένες σου αλήθειες από το τώρα.

-Να μυρίζεις σαν την περηφάνια ενός βασιλικού.

-Μην εξαντλείς τα όρια του μυαλού σου για να ελέγξεις. Θα γίνεις τάφος με πόρτα ανοιχτή στο μέλλον σου.

-Κράτα όνειρά σου. Κάποτε κάποιοι θα τα ζηλέψουν.

-Στο αντάμωμα του εαυτού σου μη γεμίζεις τη καρδιά σου με καραβόπανα.

-Η απώλεια δεν είσαι εσύ. Είναι η ψυχή σου.

-Μην μουρμουράς τις αλήθειες ως άλλες ελπίδες που καταντούν μνήματα και περιμένουν μια χρονολογία.

-Και αν κάποιοι σε λένε κούτσουρο, μπες στο τζάκι και άναψε χορό και φώτισε τα σκοτάδια τους.

-Μην αγνοείς ποτέ, ακόμα και τα τρίμματα του δίκιου σου.

-Κάνε τις δυσκολίες σου, το μέτρο σου και ως άλλος δρομοδείκτης άναψε με τη θύμηση τους ένα άστρο.

-Μη γίνεις τελικά ό,τι κατάντησες να υπολογίζεις. Γίνε γέννηση, γίνε απώλεια. Γίνε αυτό που δεν υπολόγιζες, ειδάλλως τον χρόνο της ζωής σου θα τον μετράς κοιτώντας πίσω.

 

Εδώ Ψυχή….