Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2022

...έλα κάθισε σιμά...

...υπάρχουν στιγμές που περιπλανώνται σε κάτι ξεχασμένα παγκάκια και ψάθινες καρέκλες αγκαζέ με τον ήχο των ανθρώπων πριν τις λέξεις τους που καρτερούν να καθίσουν σαν σιωπή εκκωφαντική...

...υπάρχουν στιγμές που με ρωτάς "χάθηκες;" Και εγώ σου απαντώ " μόνο εάν με έψαχνες"

...υπάρχουν στιγμές που εξατμίζεται ένα κομμάτι από το σώμα μου και μπαίνει στο σώμα σου για να σε μεταλάβει και ίσως έτσι σε καταλάβει...

...υπάρχουν στιγμές που όσο γερνούν και φεύγουνε τόσο λαχταριούνται ...

...έλα κάθισε σιμά μου πριν είναι αργά...
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το νήμα που έγινε νάμα...

Μία φορά και κανέναν καιρό, ζούσε μια γιαγιά…που κατά κάποιον τρόπο ήταν, είναι και θα είναι η γιαγιά όλων μας. Το όνομά της , Μνήμη. Αυτή η...